Hou je weleens grote kuis in je emotionele huishouding? Is het daar wat op orde? Kan je alles gemakkelijk terugvinden? Hoe is het daar vertoeven? En kan je daar ook iemand ontvangen?
Ik vind het een mooie metafoor. Ik hou niet zo van opruimen, afstoffen, stofzuigen en dweilen. Ik weet dat het moet gebeuren omdat anders de rommel en de vuiligheid niet meer te overzien is. Eigenlijk kan ik het beter wat bijhouden. Of ik het door iemand anders laten doen.
De eigen emotionele huishouding staat voor het emotionele leven. We kunnen het zien als een huis(houden) met verschillende kamers, gebouwd op een fundering en op een stuk grond. Het idee is dus dat je dit emotioneel huishouden ook moet onderhouden. Hoe doe je dat? Alvast niet door een huisman of huisvrouw te betalen om je huishouden op orde te houden. Dit huishouden moet je zelf onderhouden, al kunnen bepaalde mensen je daarin wel ondersteunen (zoals je psychotherapeut of een emotiegerichte counselor)
Erken dat je een emotioneel huishouden hebt. Zorg dat jij er je weg in vindt. Ik zie geregeld hoe mensen zichzelf op dat vlak helemaal niet kennen. Alsof ze in een doolhof hun weg zoeken of alsof ze in een mijnenveld maar gewoon blijven staan, op gevaar van eigen leven. Dus onderzoek je emotionele huishouden door je af te vragen welke emoties je gemakkelijk ervaart, welke emoties je vreemd zijn en hoe jij dan bepaalde emoties toont. Bijvoorbeeld: ken jij verdriet? Wat kan je verdrietig maken? En hoe toon jij verdriet?
Geef aandacht aan je emotioneel huishouden. Misschien is het wel tijd voor wat opruimwerk of grondige renovatie. Mensen zoeken bij mij hulp als ze overspoeld geraken door hun emoties. Ze merken dat er iets niet klopt. Emoties helpen ons in het leven (in relaties met anderen en onszelf), maar als er teveel emoties zijn, dan zijn ze vaak niet meer helpend. Ook als je niets (meer) voelt, als je zogenaamd afgesneden bent van je emotionele leven, dan kan dat aanleiding zijn om er eens grondig aandacht aan te besteden.