Kwetsbaarheid en kracht: eigen ervaringen met geweld onderzoeken
Omgaan met conflicten en agressie is niet alleen een professionele uitdaging; het raakt ook aan onze eigen kwetsbaarheden. Studenten die zelf geweld hebben ervaren, bijvoorbeeld thuis, brengen vaak een unieke gevoeligheid mee in hoe ze reageren op agressie. Sommigen houden sneller afstand, anderen kunnen sterk geraakt worden. Deze persoonlijke achtergrond is geen zwakte, maar een kans om te groeien en bewuster te worden in het omgaan met agressief gedrag.
Tijdens lessen vraag ik studenten vaak om hun eigen ervaringen met agressie te onderzoeken. Wat hebben ze zelf meegemaakt? Hoe reageren ze in conflict? Wie roept er wel eens? Wie heeft ooit een fysieke grens overschreden? Dit zijn confronterende vragen, maar ze zijn essentieel. Want hoe je naar agressie kijkt – of het überhaupt als agressie voelt – wordt sterk bepaald door je eigen referentiekader.
Het eigen maken van dit zelfonderzoek helpt niet alleen om je persoonlijke reacties te begrijpen, maar ook om agressief gedrag van cliënten serieus te nemen. Agressie is geen gedrag dat je zomaar kunt “bijnemen” of minimaliseren. Het vraagt om een actieve en bewuste benadering: Wat doet dit gedrag met mij? Hoe interpreteer ik het? Wat betekent het voor de cliënt?
Dit proces is intens en vraagt om reflectie, maar ook om steun. Teamleden spelen hierin een cruciale rol. Zij bieden perspectief, delen ervaringen en helpen om balans te vinden tussen empathie en professionele afstand.
Kwetsbaarheid en kracht gaan hand in hand. Door je eigen ervaringen met geweld te erkennen en te onderzoeken, ontwikkel je niet alleen een dieper begrip van jezelf, maar ook een scherpere blik op wat cliënten nodig hebben. Dit maakt je niet alleen een effectievere professional, maar ook een sterker en bewuster mens.